بسته به اقتصاد و وضعیت بازار، یک شاخص ممکن است بازدهی بالاتری نسبت به بقیه داشته باشد. به عنوان مثال، در بازارهای رو به رشد، S&P 500 به دلیل وجود بخش های بیشتر و نمادهای با سرمایه کوچک در سبد سهام خود، می تواند سود بیشتری نسبت به داوجونز داشته باشد. برعکس در دورانی که رکود اتفاق می افتد، سرمایه گذاران به سوی سهام شرکت های تثبیت شده که مدل های تجاری و سود سهام اثبات شده ارائه می کند، می روند.
شاخص های بازار آمریکا نزدک، داوجونز و اس اند پی
اگر اخبار مالی را دنبال می کنید، مطمئناً در مورد شاخص داوجونز (DJIA یا Dow) ، S&P 500 یا شاخص نزدک شنیده اید . هر سه شاخص معیارهایی برای عملکرد بازار در هر روز ارائه می دهند. همچنین این شاخص ها مبنای بسیاری از سرمایه گذارانی هستند که بر اساس حرکات روزانه قیمت آنها الگو می گیرند.
با وجود اصطلاحات مالی، تمایز بین شاخص ها و محصولات بر اساس عملکرد آنها می تواند دشوار و حتی گیج کننده باشد. برای اطلاعات بیشتر در مورد تفاوت بین این سه شاخص و اینکه چگونه می توانید تصمیمات سرمایه گذاری خود را بر اساس عملکرد آنها و شرایط بازار پایه گذاری کنید، ادامه مطلب را بخوانید.
نزدک
شاخص ترکیبی نزدک که در سال 1971 راه اندازی شد، دارای ارزش اولیه 100 بود و تقریباً تمام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار نزدک را شامل می شود. در واقع یکی از معیارهای درج در شاخص، عرضه در بورس است.
نزدک دارای بیش از 3000 نماد به عنوان مؤلفه است و یک شاخص وزنی بر اساس سرمایه است ، به این معنی که وزن‌هایی را بر اساس ارزش بازار شرکت‌های مربوطه تعیین می‌کند. عملکرد این شاخص منعکس کننده عملکرد بورس است که به نوبه خود نشان دهنده عملکرد بخش فناوری است . علت این پدیده اسن است که بخش فناوری تقریباً 50 درصد از ترکیب کلی شاخص را تشکیل می دهد. بر اساس تحقیقات سپتامبر 2021، 10 شرکت برتر این شاخص، غول های فناوری بودند و 44.8 درصد از وزن کلی شاخص را به خود اختصاص دادند.
با افزایش جایگاه صنعت فناوری، ارزش نزدک افزایش یافته است. به عنوان مثال، در طول حباب دات‌کام که سهام‌های فناوری را در آغاز قرن فرا گرفت، نزدک در 9 مارس 2000 به 5046.86 رسید. اندکی پس از آن بیش از 4000 واحد سقوط کرد و 15 سال طول کشید تا دوباره به 5000 برسد. رونق ناشی از بیماری همه گیر کرونا در سهام بار دیگر ارزش بخش فناوری را در سال 2021 افزایش داد و ارزش این شاخص افزایش یافت و در 19 نوامبر 2021 به بالاترین رقم تاریخ یعنی 16057.44 رسید.
شاخص داوجونز (DJIA)
شاخص داوجونز (DJIA) در سال 1896 با 12 مؤلفه تأسیس شد و قدیمی ترین شاخص از این سه شاخص است. داوجونز تنها 30 مؤلفه دارد که کمترین تعداد مولفه بین این سه شاخص است. داو یک شاخص قیمتی و با سرمایه بزرگ است، به این معنی که ارزش کلی آن توسط قیمت روزانه اجزای تشکیل دهنده آن تعیین می شود.
بنابراین، یک سهم با قیمت بالا تأثیر نامتناسب زیادی بر ارزش داوجونز خواهد داشت. داوجونز به عنوان یک شاخص تراشه آبی (بلوچیپ) در نظر گرفته می شود زیرا عملکرد شرکت های کلیدی نام آشنا که قرار است زیرمجموعه ای از اقتصاد آمریکا را تشکیل دهند، ردیابی می کند.
این شاخص جامع نیست. به عنوان مثال، هیچ شرکت آب و برق یا حمل و نقلی در داو وجود ندارد. (آنها توسط میانگین سودمندی داوجونز و میانگین حمل و نقل داوجونز ارائه می شوند .) از مارس 2022، داوجونز سهام را در 9 بخش از فناوری اطلاعات (IT) گرفته تا انرژی و مالی را تحت پوشش قرار داد.
معیارهای انتخاب داوجونز ترکیبی از عوامل کمی و کیفی است. بنابراین، شرکتهایی را شامل میشود که در صنایع مربوطه خود شهرت زیادی دارند و سابقه ایجاد سود در بلندمدت دارند. تأکید بر عوامل کیفی، تعداد شرکت هایی را که می توانند به عضویت این شاخص درآیند محدود می کند. در مقابل، نزدک و S&P 500 دارای پوشش گستردهتری هستند که تلاش می‌کند بسیاری از شرکتها را در بخشهای مختلف پوشش دهد.
آرایش انتخابی داوجونز به این معنی است که همیشه معیار دقیقی از عملکرد بازار سهام یا اقتصاد ایالات متحده نیست. به عنوان مثال، در یک بازار رو به رشد، ممکن است که نمادهایی وجود داشته باشند که رشد فراوانی کرده باشند اما در شاخص داوجونز نباشند. در چنین دورههایی، S&P 500 که شرکت‌های بیشتری را شامل میشود، سود بیشتری نسبت به DJIA خواهد داشت. داوجونز در 4 ژانویه 2022 به بالاترین حد خود یعنی 36799.65 واحد بسته شد.
S&P 500
S&P 500 مانند نزدک، شاخصی است وزن دار از ارزش بازار هر نماد که نمادهای با سرمایه کلان را شامل می شود. این شاخص دارای 500 مؤلفه است که مجموعه متنوعی از شرکت ها از صنایع مختلف را نشان می دهد. در سال 1999، S&P و MSCI استاندارد طبقهبندی صنعت جهانی (GICS) ، یک سیستم طبقهبندی جهانی شرکتها را توسعه دادند و 11 بخش و 69 صنعت را ایجاد کردند که در این شاخص نشان داده شدهاند.
S&P 500 در مقایسه با نزدک و داوجونز، بازتاب بهتری از عملکرد بازار در همه بخشها است. نقطه ضعف این شاخص داشتن بخش های بیشتر است که S&P 500 نسبت به داوجونز متمایل به نوسانات بیشتری است. بنابراین، ممکن است در روزهایی که بازار خوب عمل می کند، سود آن بیشتر باشد و زمانی که بازار سقوط می کند، زیان تندتر باشد.
برای قرار گرفتن در S&P 500، یک شرکت باید معیارهای کمی خاصی را رعایت کند. اینها شامل داشتن سرمایه بازار حداقل 14.6 میلیارد دلار، نقدشوندگی بالا و سهام شناور عمومی آن حداقل 10 درصد از سهام آن موجود است. S&P 500 تا 3 ژانویه 2022 به بالاترین سطح خود یعنی 4796.56 رسید.
تفاوت های نزدک، S&P 500 و داو جونز:
سه تفاوت اصلی میان نزدک، اس اند پی 500 و داو وجود دارد. اولین مورد به پوشش آنها و بخش هایی که شاخص از آنها تشکیل می شوند مربوط می شود. نزدک و S&P 500 شرکت های بیشتری را در بخش های مختلف نسبت به Dow پوشش می دهند.
تفاوت دوم، روش تخصیص وزن به شرکت های جداگانه در ایجاد شاخص است. نزدک و S&P 500 اجزای تشکیل دهنده (شرکت های لیست شده در شاخص) خود را بر اساس ارزش بازار (سرمایه بازار، مارکت کپ) وزن دهی می کنند، در حالی که داوجونز از قیمت هر نماد برای تعیین وزن آن در شاخص استفاده می کند.
تفاوت نهایی، معیارهای مورد استفاده برای انتخاب مؤلفه های (شرکت های لیست شده در شاخص) تاثیر گذار در شاخص مربوطه است. داو جونز بیشتر ارزش محور است و از ترکیبی از عوامل کمی و کیفی برای تعیین اینکه آیا یک نماد معین باید در شاخص خود لحاظ شود یا خیر در مقایسه با دو شاخص دیگر استفاده می کند.
بهترین سرمایه گذاری کدام است: S&P 500، نزدک یا داوجونز؟
ارزش گذاری شاخص ها در هر سه شاخص بسیار همبسته است. بنابراین، هر سه به طور کلی با هم بالا می روند یا سقوط می کنند. اما میزان سود یا زیان برای هر شاخص متفاوت است. تصمیم برای سرمایه گذاری در یک شاخص خاص به استراتژی و اهداف شما بستگی دارد:
- اگر میخواهید سود بخش وسیعی از بازار را به دست آورید، S&P 500 بهترین گزینه برای شماست.
- با این حال، اگر به یک استراتژی مطمئن علاقه مند هستید که منعکس کننده حرکات قیمت سهام های بلوچیپ تثبیت شده باشد، داوجونز انتخاب خوبی است.
- در نهایت، اگر میخواهید بخش فناوری بیشترین تاثیر را در سرمایه گذاری شما داشته باشد، سرمایهگذاری در نزدک، سبد شما را متمرکز خواهد کرد .
با این حال، انتخاب یک شاخص خاص یک بازی صفر و یک نیست که سود در یکی معادل ضرر در یکی دیگر باشد. چندین نماد در هر سه شاخص لیست شده است.
بسته به اقتصاد و وضعیت بازارها، شاخص ها بازده متفاوتی دارند، حتی اگر منعکس کننده حرکات قیمت یکدیگر باشند. برای مثال: در بازار صعودی سال 2010 ، داوجونز در مقابل جهش 12.8 درصدی S&P 500، فقط 11 درصد افزایش یافت. که بر عملکرد بازار سهام در آن سال تسلط داشت.
رقم بالاتر برای S&P 500 در سال 2010 در درجه اول تابعی از تعداد بیشتر سهام کوچک بود که جریان های نقدی سرمایه گذاران را در طول رونق بازار سهام در شاخص جذب می کرد. اما برتری سهام‌های کوچک به این معنی است که S&P 500 در طول رکود، زمانی که سرمایهگذاران به سمت امنیت نسبی و سود سهام نامهای بلوچیپ در داوجونز فرار میکنند، ارزش خود را از دست میدهد.
تفاوت بین شاخص وزنی قیمت و شاخص وزنی ارزش بازار چیست؟
در یک شاخص وزنی قیمت، از قیمت سهام برای تعیین وزن استفاده می شود. بنابراین، سهامی با قیمت معاملاتی بالا، وزن بیشتری نسبت به سهامی با قیمت پایینتر به خود اختصاص میدهد. در یک شاخص وزنی با ارزش بازار، سهامی با ارزش بازار بالاتر در مقایسه با سهامی که ارزش بازار کمتری دارد، وزن بیشتری به خود اختصاص می دهد.
نتیجه گیری
S&P 500، داوجونز و نزدک شاخص های مختلفی هستند که برای ارزیابی عملکرد بازار سهام آمریکا استفاده می شوند. اگرچه شاخصها دارای شجرهنامهها، معیارهای ورود و ترکیب بخشی متفاوتی هستند، اما روند شاخصها عموماً در یک جهت است.
